کافی نیست که انسان یک دینی داشته باشد و حداکثر این باشد که آن دین، منتسب به یکی از پیامبران آسمانی باشد، با این استدلال که همه ادیان آسمانی از لحاظ اعتبار، در همه وقت یکسان هستند، بلکه دین حق در هر زمانی یکی بیش نیست و بر همه کس لازم است که در هر زمان، پیغمبر صاحب شریعت از سوی خدا در آن عصر را اطاعت کنند تا آن که نوبت به حضرت خاتم الانبیا(ص) رسیده است. در این زمان، اگر کسی بخواهد به سوی خدا راهی را بجوید، باید از دستورهای دین او راهنمایی بجوید و به حکم صریح قرآن، دینی جز اسلام پذیرفته نیست
قرآن می گوید:  لا اکراه فی الدین؛ در پذیرش عقیده اکراه نیست. اصولاً عقیده با اکراه سازگار نیست. این سخن درستی است، ولی نباید از این گزاره، تفسیر ناروا نمود و گفت: هر که هر گونه دلش بخواهد، آزاد است تا عقاید دیگران را به بازی بگیرد، بلکه قرآن به دنبال سخن مذکور می گوید:  قد تبیّن الرّشد من الغی؛ راه راست از راه های انحرافی و نادرست روشن است. یعنی وقتی راه رشد و حقیقت آشکار است، دلیلی برای اکراه و اجبار وجود ندارد، زیرا عقل سلیم بدون داشتن انکار و عناد آن را پذیرا است. بنابراین، انسان حق ندارد از آزادی سوء استفاده کند و به بهانة آزادی، اعتقادات جامعه را به باد مسخره بگیرد و امنیت فکری و فرهنگی اجتماع را متزلزل و مختل نماید. این سخن نیز مورد پذیرش عقل و عرف است.
 حال اگر فردی در خانواده مسلمان تشخیص داد که دین اسلام بر حق نیست، می تواند دین دیگر را انتخاب کند، اما در جامعه ای که بر اساس اعتقادات و باورهای دینی شکل گرفته حق ندارد در برابر دین و اعتقادات موضع گیری نموده و در صدد تخریب آن ها باشد، زیرا آثار نامطلوب در زندگی فردی و اجتماعی ایجاد خواهد کرد و باعث تزلزل ارکان اجتماعی خواهد شد، بنابراین ارتداد از این جهت که افکار عمومی و ایمان مردم را متزلزل می کند، اظهار آن روا و شایسته نیست، و با وجود یکسری شرایط اسلام با مرتد برخورد می کند. اما اگر باور خود را رواج نداد و به امنیت فکری و فرهنگی جامعه آسیبی وارد نکرد، به او کاری ندارند و عقیده اش نزد خودش محترم است

 

در مورد دعا نویسی برخی از مدعیان آن افراد حرفه‏ای هستند که چندان اعتمادی به گفته‏هایشان نیست.
آگاهی به غیب -در مرحله اول - اختصاص به خداوند عالم دارد و در مرحله دوم , از آن انبیا و ائمه و اولیای اوست ; که آنها از خودشان استقلالا چیزی ندارند, بلکه خداوند عالم طبق مصالح , به اندازه ای که صلاح می داند, آگاهی از غیب را در اختیار آنها قرار می دهد. لذا فالگیری و کف بینی و طالع شماری که نوعا کار افراد شیاد است , هیچ مستند شرعی ندارد و اعتقاد به آن صحیح نیست . این گونه کارها علم شمرده نمی شود البته سحر و ارتباط با اجنه علمی است که از گذشته تاکنون بوده والان هم کسانی دارای این علم هستند, ولی شرعا یادگرفتن سحر و استعمال آن حرام است . البته یادگرفتن این علوم برای کسانی که هدفشان ابطال سحر و یا مبارزه با مدعیان دروغین نبوت است , اشکال ندارد.

 

بر اساس  آیه 128 سوره انعام که می‏فرماید:   یا معشر الجن قد استکثرتم من الأنس      ای گروه جنّ، غلبه کرده‏اید بر آدمیان
می‏توان گفت: تعدادی از جن انسان‏هایی را تابع خویش می‏توانند بکنند،
در واقع می‏توان گفت این گروه از جنّ، شیطانهایی هستند که با ایجاد وسواس در برخی از انسانها، برآنها مسلط گشته و با استیلاء برآنان موجب بروز و ظهور عقاید یا کردار خاصی در ایشان می‏شوند، ( المیزان، جلد 7، ص 353).
ممکن است شیطان بر انسان هایی که از نظر جسم و روح ضعیف هستند علاقه ای پیدا کند و یا بعضی او را اذیت کند هیچ بعید نیست که بعضی از کارهای شیطانی و اعمال بی رویه سبب یک نوع جنون شیطانی گردد، یعنی به دنبال آن اعمال، شیطان و اشرار جن در شخص اثر بگذارد و تعادل روانی او را بر هم زند
امّا از آنجا که نوع تسلط ایشان نسبت به اشخاص متفاوت بوده، راه علاج و درمان نیز گوناگون است، از این رو نمی‏توان نسخه‏ای کلی در این باب ارائه کرد.

 

خداوند نظام هستی را بر این اساس قرار داده است که اعمال انسان دارای بازتاب برای خود او و هستی باشد.
نافرمانی مثل دروغ  یا  زنا  و .........نخست به خود شخص زیان می‏رساند و سپس به جامعه، چرا که انسان با جامعه خود در ارتباط است و خوبی یا بدی او در جامعه و محیط به صورت مستقیم یا نامستقیم تاثیر خواهد گذاشت. بنابراین، اعمال انسان تنها به خود او زیان نمی‏رساند، بلکه موجب زیان دیگران نیز می‏شود، همچنان که در قرآن کریم آمده است «ظهر الفساد فی البّر و البحر بما کسبت ایدی الناس؛ در خشکی و دریا به سبب آنچه مردم کرده‏اند تباهی پدیدار شد.»
این زیان و به تعبیر قرآنی، خسارت، در مرحله نخست در این دنیا پدید می‏آید و فرد و جامعه را از زندگی سعادتمند دور می‏کند و این در واقع، کیفر دنیایی است. در مرحله بعد، این زیان و خسارت در حیات اخروی و در عالم آخرت آشکار می‏شود که همان عقوبت اخروی است. در واقع جنبه‏های اعمال و رفتار زیانبار انسان در عالم آخرت به آشکارا می‏رسد و عقوبت الهی در واقع باز تاب عمل و بلکه خود عمل است که تجسم می‏یابد
آنچه انسان در آخرت مشاهده می‏کند، چه کیفر باشد و چه پاداش نتیجه و بازتاب اعمال خود اوست و کیفر یا پاداش الهی جز این نیست

 

حدیث  یو م الدار در منابع اهل سنت به صورتی که نظر شیعه را اثبات کند هم آمده است به این صورت که
در  تاریخ الطبری، ج2، ص63 آمده است
پس از آنکه پیامبر آنها را دعوت کرد و روز اول با توطئه ابولهب متفرق شدند و روز دوم آنها را دعوت کرد فرمود:
إنى والله ما أعلم شاباً فی العرب جاء قومه بأفضل مما قد جئتکم به؛ إنى قد جئتکم بخیر الدنیا والآخرة، وقد أمرنی الله تعالى أن أدعوکم إلیه،
یعنی به خدا سوگند که در عرب کسی را نمی شناسم که برای قومش چیزی بهتر از آنچه من برای شما آوردم آورده باشد. من برای شما خیر دنیا و آخرت را آوردم.
فأیکم یؤازرنی على هذا الأمر على أن یکون أخی ووصیتی وخلفتی فیکم ؟
پس کدام یک از شما مرا در این امر یاری می کند تا برادر و وصی و جانشین من در میان شما باشد.
(کدام امر: امر دعوت به سوی خدا و امری که خیر دنیا و آخرت را همراه دارد)
پس از اینکه هیچ کس قبول نکرد. امام علی قبول کرد و گفت
أنا یا نبی الله، أکون وزیرک علیه
یعنی من ای رسول خدا وزیر تو در این امر می شوم (امر همان خیر دنیا و آخرتی است که پیامبر فرمود)
بعد می فرماید
فأخذ برقبتی، ثم قال: إن هذا أخی ووصى ووخلیفتی فیکم، فاسمعوا له وأطیعوا.
یعنی برادر و وصی و جانشین من در شما او است . پس از او بشنوید و اطاعت کنید
در کنز العمال صفحه 112 هم به این صورت آمده است که نظر شیعه را تایید می کند
قال رسول الله صلى الله علیه وسلم : یا بنی عبد المطلب ! إنی قد جئتکم بخیر الدنیا والآخرة وقد أمرنی الله أن أدعوکم إلیه فأیکم یؤازرنی على هذا الامر على أن یکون أخی ووصیی وخلیفتی فیکم ؟ قال : فأحجم القوم عنها جمیعا وقلت : یا نبی الله ! أکون وزیرک علیه ؟ فأخذ برقبتی ثم قال : هذا أخی ووصیی وخلیفتی فیکم ، فاسمعوا له وأطیعوا

 

انتقال وبلاگ
علت توجه زیاد امام سجاد علیه السلام به دعا
عدم بیعت امام سجاد علیه السلام با یزید
چرا حضرت علی علیه السلام از حق خلافت خود کوتاه آمد؟
معنای صحیح وراثت امامان شیعه
عدم گناه کردن پیامبران
برزگان سرشناس شیعه و تحریف قرآن
علت عدم ذکر نام ائمه در قرآن
علت تاکید اسلام به نماز جماعت
ازدواج امام علی(ع) با حضرت زهرا(س) و روایاتی در این مورد
تصوف در اسلام
برهان وجوب و امکان
امامت ائمه افضلتر از مقام نبوت انبیا
چرا شیعیان درخواستهای خود را مستقیم از خدا نمی خواهند؟
علت دیدار حضرت موسی و حضرت خضر علیهما السلام
[همه عناوین(59)]