چقدر در زندگی خود ناگزیر به قضاوت درباره دیگران می شوید؟؟!!

1- نباید درباره مومن قضاوت کرد و اگر فعل بد و زشتی مرتکب شد ما باید از فعل زشت او متنفر باشیم و شخص مومن را به دلیل ایمانش دوست داشته باشیم.
2- در بعضی جاها از بین بردن آبروی دیگران نه تنها جایز بلکه واجب است . این مساله در فقه ما به نام جرح راوی است.
خلاصه اش اینکه : اگر آبروی کسی به او کمک کند انسان های بی شماری را گمراه کند باید آبروی نا بجای او را از بین برد.
مثل اینکه شخص منافقی برای خود جایگاهی درست کند و بعد از کسب وجهه مقبول شروع به جعل حدیث کند و به دروغ مطالبی را به پیامبر (ص) نسبت دهد. در این جا باید به مقابله با این شخص پرداخت چرا که ترحم بر پلنگ تیز دندان جفا بود بر گوسفندان.
3- سخن از قضاوت درباره اشخاص در محیط مجازی که شخصیت ها مجازی هستند خیلی نمی تواند معنا داشته باشد.

4- هرگز نباید از الفاظ رکیک استفاده کرد و نباید به دیگران توهین کرد.
5- رد و انکار شدید یک اندیشه اگر چه سبب ناراحتی صاحب اندیشه شود عمل زشتی به شمار نخواهد آمد.

شور مومنانه در کنار عقل لازم است.

کاتولیک تر از پاپ شدن - انقلابی تر از امام شدن غلط است چون نشانه عمل جاهلانه است.
 شور و شعور هر دو لازم است. و تمام بدبختی ها از این است که یا شور بدون شعور وجود دارد یا شعور بدون شور
البته شاید بتوان گفت که شعور بدون شور امکان ندارد
وقتی خبر شهادت امام حسین (ع) را برایش آوردند اظهار تاسف !!! کرد البته بعد کلی توبه کرد که چرا مقداری از وقت خود را از عبادت دور شده و در امر دنیایی اظهار تاسف کرده!!
به راستی شیعه حسین (ع) می تواند بدون شور باشد؟
آیا ابوذر مسلمان نبود که نمی توانست در مقابل معاویه سکوت کند و با فریادهای خود آنها را رسوا می کرد؟
شما دوست داشته باشید یا خیر واقعیت تغییر نمی کند
جنگ خیر و شر از هابیل و قابیل شروع شده و هنوز هم ادامه دارد
بله ما هم محیط بدون درگیری را دوست داریم
اما وقتی دشمن با شمشیر به سوی ما شتابان شده ما باید به او لبخند بزنیم؟؟!!
بازوی امیر المومنین (ع) که او را ملقب به قتال العرب کرد برای کدام شیعه است؟؟!!
اشتباه نشود نمی گویم باید جنگید
اما شعور بدون شور هم غلط است!

مطالب کامل تر را در آدرس زیر ببینید:

http://www.mypardis.com/Society/pasokhgoo/forum/?forumid=367688